ต้นแบบการบริหารจัดการเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของศูนย์เผยแผ่พระพุทธศาสนาประจำจังหวัดในประเทศไทย

การอ้างอิง/citation

พระณปวร โทวาท. (2560). ต้นแบบการบริหารจัดการเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของศูนย์เผยแผ่พระพุทธศาสนาประจำจังหวัดในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสยาม.

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยนี้ เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อตอบวัตถุประสงค์การบริหารจัดการเพื่อ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของศูนย์เผยแผ่พระพุทธศาสนาประจําจังหวัดในประเทศไทย โดย กําหนดกรอบแนวคิด 8 มิติ เพื่อทําการศึกษา ดังนี้ การวางแผน การจัดองค์กร การพัฒนาศักยภาพผู้ เผยแผ่และการนํานโยบายการเผยแผ่ไปปฏิบัติ วิธีการเผยแผ่ เทคโนโลยี สภาพแวดล้อมองค์กรและ ความสัมพันธ์ทางสังคม ใช้แบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล โดยผู้ให้ข้อมูลสําคัญ ประกอบด้วยศูนย์เผยแผ่พระพุทธศาสนาประจําจังหวัดในประเทศไทย 4 ศูนย์นําข้อมูลมาวิเคราะห์ และอธิบายตามกรอบแนวคิดทั้ง 8 มิติ

ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้ศูนย์เผยแผ่พระพุทธศาสนาประจําจังหวัดในประเทศไทย มี โครงสร้างองค์กร ปฏิบัติงานตามแผน มีการพัฒนาทักษะบุคลากรให้มีความพร้อมในการปฏิบัติงานและการสร้างค่านิยมร่วมภายในองค์กรให้บุคลากรมีความสามัคคีกัน ข้อจํากัดที่พบ คือ ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศและฐานข้อมูลที่มีอยู่ยังขาดประสิทธิภาพ การสร้างทัศนคติของบุคลากรที่มีต่อองค์กรยังไม่ประสบผลสําเร็จ

การกําหนดแนวทางการบริหารจัดการเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของศูนย์เผยแผ่ พระพุทธศาสนาประจําจังหวัด ประกอบด้วย 1. การปรับเปลี่ยนทัศนคติ แนวคิด ค่านิยม เป้าหมาย รวมถึงวิธีการปฏิบัติงาน 2. การสร้างความเข้าใจให้บุคลากรทุกระดับเพื่อให้เกิดการยอมรับและมีส่วนร่วม 3. มีการนําเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาสนับสนุนด้านฐานข้อมูล การสร้างบุคลากรใน องค์กรให้มีความสามารถในการบริหารจัดการ 4. มีการตรวจสอบ ประเมินผล การปฏิบัติงานอย่าง สม่ําเสมอ รวมทั้งปรับปรุงและพัฒนาระบบการบริหารงานสมัยใหม่เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงที่ หลากหลายขึ้น โดยให้สอดคล้องกับเทคโนโลยีหรือนวัตกรรม เพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างยั่งยืน

Abstract

This is a qualitative research to answer the objectives of managing the dissemination of Buddhism by the provincial centers for Buddhism dissemination in The conceptual framework were constructed upon eight dimensions, including : planning, organizing, potential development of the disseminators, policy implementation, method of dissemination, technology, organizational environment and social relations. The tool for collecting the data were an interview forms. The key sources of informant are four Buddhism dissemination centers in Thailand.

The finding data were analyzed and explained according to framework comprised of eight dimensions. The result of the study concluded that the provincial Buddhism dissemination centers in Thailand organizations’ structure and planning have been well implemented. There also have staffs’ skill development and organization shared value uniting all them together Nevertheless, incompetency of Information Technology and data base also existed as well as the limitation on staffs’ work attitude and understanding.

Recommendations for managing the mission of the provincial center for Buddhism dissemination includes : 1. A shift in the perspective, value, attitude, goals and work practice in implementing the plans. 2. An environment of understanding among staffs of all levels, this lead to trust and participation. 3. New technologies to accumulate the database and capacity building for organizational staffs and 4. Continuation of work performance and monitoring. In addition, modernizing work system best fit with the changing context of innovation and technology will lead to a sustainability of Buddhist knowledge dissemination.

Keywords:  Religion propagate, Buddhism.

ต้นแบบการบริหารจัดการเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของศูนย์เผยแผ่พระพุทธศาสนาประจำจังหวัดในประเทศไทย | Buddhist administrative management prototype of provincial Buddhism Dissemination Centers in Thailand

Doctor of Philosophy in Management, Siam University, Bangkok, Thailand